πεντεκαιδεκέρετμος

-ον, Α

(για πλοίο) αυτός που έχει δεκαπέντε κουπιά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πεντεκαίδεκα «δεκαπέντε» + ἐρετμόν «κουπί» (πρβλ. πεντηκοντ-έρετμος)].